Mijn nachten zijn vol dromen waarin bizarre, extreme dingen gebeuren. Ik word er wel tien keer per nacht wakker van. Soms met een lijf dat raast van woede. Overdag ben ik moe. Ik ben ook boos. Boos om het falende vaccinatiebeleid. Boos omdat ik denk dat er meer mensen ziek zijn en doodgaan dan nodig […]
Mijmeringen
hoop doet leven
Als ik door het bos wandel en zie dat er weer een stel grote dikke bomen zijn omgehaald, denk ik aan al het hout dat verstookt wordt in de biomassa industrie. Ik voel me somber en bezorgd over onze toekomst. Van de week fietste ik door de uiterwaarden langs de Rijn. Het was doorzetten want […]
als het ijs smelt
Het leven loopt voor velen op dit moment anders dan verwacht. Door de aanhoudende onzekerheid zijn we kwetsbaar. Voortdurend hoor ik dat mensen willen weten waar ze aan toe zijn. Er wordt een beroep gedaan op ons uithoudingsvermogen en geduld. Omdat we niet gewend zijn om niet te weten hoe ons leven er volgende week […]
de woorden moe
Ik ben verslaafd aan woorden. Denken in taal is een poging dichter bij de essentie van het leven te komen. In woorden kan ik uitdrukken wat mijn hoofd bekokstooft en wat mijn hart beroert. Ik vind het heerlijk om woorden te laten ronddolen totdat ze hun plek gevonden hebben. En ze dan naar buiten te […]
zuiver luisteren
Het zou kunnen dat ik iets heb ontdekt over de verschillende manieren waarop ik luister dat interessant genoeg is om over te schrijven. Misschien kom ik daarachter door de gedachten die door mijn hoofd dwarrelen op mijn scherm te laten landen, als zwarte sneeuwvlokjes op een wit veld. Het valt me op dat in […]
structuur en spontaniteit
Als ik me omdraai in bed word ik volgens mij altijd even wakker. Vannacht gaan een aantal omkeringen gepaard met een terugkerende gedachte. Omdat die vermoedelijk in mijn dromen zijn oorsprong heeft, wordt pas na een aantal keren helder waar het om gaat. En dan duurt het nog even voordat er woorden bij komen. Structuur […]