Leven betekent groeien en veranderen. Ik hou van veranderen. Ik loop niet altijd hetzelfde rondje door het park. Als ik oefeningen doe, zet ik ze steeds in een andere volgorde. Anders wordt het zo saai. En ik hou van verrassingen. Ik rommel in ieder biebkastje dat ik tegenkom op zoek naar boeken waarvan ik nooit […]
bescheiden
Ik zit op de grond op het tuinpad tussen onze tuin en die van de buren. Dat lijkt misschien een vreemde plek om te gaan zitten maar ik ben daar omdat ik het onkruid langs de heg wil verwijderen. Bij de buren komt een groepje jongelui op bezoek. Ze struikelen bijna over me en toch […]
als een rots
Uit een brok ruwe steen heb ik een beeld gemaakt. Uit een grote bak stenen had ik deze gekozen. Het was niet zozeer kiezen. Het was meer het voelen van een aantrekkingskracht, als een uitnodiging. Thuis leg ik de steen op mijn werktafel. Eerst maar gewoon kijken. Welke contouren zie ik, wat wil het stavlak […]
het grote verdriet
In iedere haven die we aandoen, in ieder dorpje waar we doorkomen op de fiets, staat wel een boekenkastje. Regelmatig vinden we daarin een cadeautje. Dat zeg ik niet omdat het om gratis boeken gaat, maar omdat we boeken vinden waarvan we niet wisten dat ze bestonden en die pareltjes blijken te zijn. Zo stuitte […]
het leven leeft zichzelf
Zoals je misschien al weet, maak ik in de periode tussen Kerst en Driekoningen iedere dag een tekening. De tekening bij de mijmering van vandaag maakte ik op de vijfde dag en dit is wat ik er toen bijschreef. Het is zo’n dag waarop ik, niet helemaal wakker, toch het juiste doe op het juiste […]
vuur
Mijn nachten zijn vol dromen waarin bizarre, extreme dingen gebeuren. Ik word er wel tien keer per nacht wakker van. Soms met een lijf dat raast van woede. Overdag ben ik moe. Ik ben ook boos. Boos om het falende vaccinatiebeleid. Boos omdat ik denk dat er meer mensen ziek zijn en doodgaan dan nodig […]