LEED VERDRAGENIn een bruin café in IJlst (Fr.) hangt een spreuk aan de wand: ‘Andermans leed isgemakkelijker te verdragen’. Terwijl ik mijn koffie drink, vraag ik me af of dat wel altijd zo is.Ik kan me inleven in het leed van mensen die ik niet ken. Als ik erover lees of wanneer erover gesproken wordt. […]
toeval
Als er toevallig iets gebeurt dat ik niet had verwacht en als ik daar volop van kan genieten, voel ik een soort tintelende opwinding. Zo ook de dag dat we met de Vrije Vogel in Stavoren aankomen. Aan de oever net buiten de haven vragen we aan de mensen van een kleine kruiser of ze […]
ongewis
In het geheel van alles ben ik als een potloodstipje dat op enig moment zal worden uitgewist. Zo klein voel ik mij en ook zo één met het geheel van alles. Het leven op aarde is bezig aan een transitie. Is de vernietiging van het ecosysteem van de aarde niet meer tegen te houden? Uit […]
waarom eigenlijk
Met windkracht 4 zeilen we over het Sneekermeer. Het is druk op het water. Overal grote en kleine schepen om ons heen. We gaan schuin want we varen aan de wind. Als we overstag gaan, dus als de zeilen van stuurboord naar bakboord moeten of andersom, staan we beiden op om van plaats te verwisselen. […]
leven in de lente
In Canada mogen huisartsen sinds kort natuurbezoek, in de vorm van een gratis jaarabonnement op een nationaal park, voorschrijven aan patiënten met stress gerelateerde klachten. Gelukkig kan ik vanuit mijn huis zo de natuur inlopen. Dus ik kan mij ieder moment van de dag onderdompelen in dit medicijn. Mijn overbuurvrouw is 100 jaar en nog […]
ik wou dat het leven als een bos was
In de NRC lees ik dat mensen steeds vaker online hun kwetsbaarheid tonen en daarna laten zien hoe ze er weer bovenop zijn gekomen. Ik staar uit het raam en vraag me af hoe dat bij mij zit. Ben ik een van die ‘mensen’? Ik realiseer me dat ik graag op zoek ga naar wat […]