Ik experimenteer de laatste tijd met het maken van tweeregelige gedichtjes. Deze bijvoorbeeld. eenmaal in het licht vervaagde het in het donker was het toch helder geweest Ik word wakker en wil nog niet bewegen. Ik hou ervan mijn slaaplichaam langzaam tot bewustzijn te voelen komen. En ik ben altijd benieuwd wat mijn eerste gevoel, […]
Mijmeringen
een dosis positiviteit
Een glimlach, dank, dank, dank, herinneringen overweldigen me. (tekst in de tekening) Ook deze keer in de periode van de twaalf heilige nachten, van kerst tot driekoningen, blik ik terug op het afgelopen jaar en vooruit naar het komende jaar. Dat doe ik met behulp van een boek, De Vierde Koning van Edzard Schaper. Iedere […]
licht
Zonder licht is een diamant een dof stukje glas. Pas als we er licht op laten schijnen, gaat zij fonkelen in alle kleuren van de regenboog. Als het somber donker is in ons hoofd en hart, lijkt alles dof om ons heen. Soms kunnen we ons lichtknopje niet vinden en tasten we in het duister, […]
veiligheid
Ze wil het zelf doen, kleine Emmy van drie. Een slootje oversteken via een bruggetje van metalen spijlen. Ze kan net bij de leuning. Haar laarsjes zoeken een plekje naast elkaar op de eerste spijl. Haar ene voetje glijdt weg. Ik schiet toe om haar te helpen. ‘Stop!’ roept ze. Als ik toch mijn hand […]
sprokkelen
Het thema van onze bezinningsavond is sprokkelen. Eens kijken wat ik bij elkaar kan sprokkelen. Ik stap bij mezelf naar binnen zoals ik een bos in kan lopen en kijk om me heen. Ik kom oude, bijna vergane herinneringen tegen, wat achteloos achtergelaten rommel, verloren schatten en beloften van nieuw leven. Ik verbaas me over […]
spelen
Als ik denk aan spelen, denk ik aan ongedwongen plezier maken. Niet gericht op een resultaat maar vrij en geheel aanwezig in dit moment. Je zou haast denken dat spelen iets willekeurigs heeft, dat we zomaar wat doen. Dat is niet wat bij me opkomt als ik mijn kleindochter van drie zie spelen. Ik zie […]