• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar

Mijn Mijmeringen

De mijmeringen van Justine Mol

  • Home
  • Mijmeringen
  • Boeken
  • Schrijfster
  • Contact

stilte na de storm

8 november 2020

Na een turbulente tijd met enerverende gedachten over onze gezondheid en die van de wereld, gedachten die we deelden en die ons ook in stilte bestookten, zijn we samen op Ameland. Gedurende de eerste dagen doet de wind, met soms wel windkracht 8, haar best alle muizenissen uit ons hoofd te blazen. Ook daagt ze ons uit om stevig te gronden. Boven op het duin en op het brede strand rukt de wind bij iedere stap aan onze benen. Een ons tegemoet stormende zwarte wolk stort zijn lading over ons uit. Binnen no time zijn we doorweekt tot op het bot. Niemand ziet de brede grijns op mijn gezicht terwijl ik voorover leun en me overgeef.

En dan is het weer uitgeraasd. We zitten op een tweepersoons strandstoel achter het huis in de zon. De vredige stilte is voelbaar in hoofd, hart en handen. De tijd staat stil. Een paar meter van ons vandaag zit een duinkonijn onverstoorbaar en schijnbaar eindeloos aan het mos te knabbelen.

Dit is de stilte na de storm. En die is zo veel weldadiger dan de stilte voor de storm die iets in zich heeft van proberen. Proberen rust te vinden, proberen me niet druk te maken. Bij stiltes voor de storm kom ik toch gauw terecht in gespannen verwachtingen, angst wellicht. Er verhardt iets in mij, als of ik me wapen tegen wat nog komen gaat.

In de stilte na de storm, hier en nu op dit eiland, ervaar ik een diepe rust. Ik voel me gelukkig, ontspan me en hoef even helemaal niets.  

Lees Interacties

Reacties

  1. Yonina zegt

    8 november 2020 om 17:48

    Mooi geschreven..

    Beantwoorden
  2. Marlijn zegt

    8 november 2020 om 18:34

    Wat heerlijk Justine!
    Liefs,
    Marlijn

    Beantwoorden
  3. Flora zegt

    8 november 2020 om 20:25

    Beeldend, je nam me even helemaal mee in de storm en de regen. En ook in de rust. Fijn!

    Beantwoorden
  4. Nelleke van Rijn zegt

    9 november 2020 om 09:37

    Mooi verwoordt Justine!
    Vooral op een Waddeneiland is dit spel van de elementen zo voelbaar en helend.

    Beantwoorden
  5. Tineke zegt

    11 november 2020 om 20:34

    Vredige stilte, voelbaar in hoofd, hart en handen.
    Fijn dat storm daartoe kan leiden…
    Dank je.

    Beantwoorden
  6. Janet van der Molen zegt

    21 november 2020 om 11:35

    Zo mag ik soms ook de stilte ervaren in het oog van de storm.

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Primaire Sidebar

Justine Mol

Abonneren op nieuwe mijmeringen

Laat je e-mailadres achter en ontvang de nieuwste mijmering in je mailbox
Loading

Recentste mijmeringen

versmelten

overweldigend

licht

een kleur van plezier

niet meer zoeken

Justine Mol - Voorbij schuld en onschuld

Bekijk boek

Copyright © 2023 Justine Mol ยท Website door Webkompaan