briefjes van boven

Ik ben in het bos, samen met de bomen en de lucht. Opkijkend van het pad valt mijn oog op iets wits tussen een hoop bladeren. Een papiertje, denk ik, misschien staat er iets op. Nieuwsgierig kom ik dichterbij. Tot mijn verbazing is wat ik opraap geen briefje maar een onbeschreven blad. En dan zie ik er nog een, en nog veel meer. Sommige hangen nog in de bomen te trekken aan hun takken totdat die hen los willen laten.

Ik kijk weer naar het blad in mijn hand en stel me voor dat er een boodschap op staat, een boodschap van boven. En boven is dan een plek waar alles duidelijk is, waar wijsheid en liefde wonen. Het is aan ons die boodschap te lezen en daarvoor zullen we zo geduldig en aandachtig naar de onzichtbare inkt moeten kijken totdat die voor onze ogen leesbaar wordt.

Ik maak een foto waarop de wind aan de bladeren rukt en zet die als achtergrond op mijn telefoon. Zo word ik iedere keer uitgenodigd door iedere tekst heen de boodschap van boven te ontwaren.