Tegen het eind van het jaar sturen wij vrienden en familie graag een opbeurende kerstwens. We komen een uitspraak tegen of krijgen een ingeving, schuiven met de woorden totdat het ons bevalt en dat wordt hem dan.
Deze keer zijn we langer aan het puzzelen dan andere jaren. We stuiten op innerlijke verwarring – wat kun je nog zeggen als je met stomheid geslagen bent? Eenvoudige zinnen blijken te stellig en belerend te zijn en pogingen om te nuanceren eindigen in een slap aftreksel. We hebben het over ons geloof in tolerantie … ieder zijn of haar eigen waarheid gunnen … verantwoordelijkheid nemen omdat we mens zijn via de ander.
Dan haal ik de stapel kaarten tevoorschijn die ik enige tijd geleden gekocht heb. We hebben blijkbaar gekozen voor een en dezelfde afbeelding, een vredesduif. Zonder na te denken weet ik wat ik op de kaarten wil schrijven
wat een geluk dat er nog vredesduiven bestaan
Lieve Justine ,
Veel dank voor de kerstkaart en de mijmering !
Het is goed de vredesduif als symbool te gebruiken voor de hoop.
In deze onzekere tijd is “hoop “iets dat je af en toe even op ziet vlammen in de vorm van een lichtpunt.
Dank voor dit lichtpunt en voor jou ook een “ zalig kerstmis”.
Mooi! Dank je. Fijne tekst.
Ik ga hem delen, met jouw naam erbij, als je dat goed vindt.
Justine
Wat een mooie afbeelding van een vredesduif
Zelf bied ik regelmatig innerlijk voor vrede op aarde
Overigens de betekenis van mijn naam is kleine duif
Fijne kerstdagen en gelukkig nieuw jaar
Lieve groet
Het is nogal negatief maar ja de wereld de dag van aldaar is ook zeer negatief
Stuur je vredesduif maar
Dat maak het wat positiever
Mooie feesten en Vrede op aarde