Op een rommelmarkt koop ik voor één euro een puzzel van 5000 stukjes. Er staan 45 stralende mensen op met een verscheidenheid aan kleuren, leeftijden en culturen. Een paar weken later staat de puzzeldoos op een enorme tafel in de grote zaal van Belmonte, het gebouw waar ik woon. Het tevoorschijn toveren van al die gezichten kan beginnen.
Ik wil een daad stellen. Rondom praktische en organisatorische zaken wordt binnen onze woongemeenschap nogal wat strijd geleverd. Ik wil daar wat zachtheid in brengen, dat het meer een dialoog wordt. Op de bodem van de doos schrijf ik de volgende tekst van Marieke de Vrij.
Jij bent een deel van het geheel.
Dat maakt dat het geheel
er wezenlijk behoefte aan heeft
dat jij je opstelt
als deelgenoot van dit geheel
en dat jij hierin werkelijk
volstrekt tot je recht mag komen.
Alleen dàn kan het geheel met jou samenvallen.
Terwijl de puzzel groeit, wordt de tekst langzaam zichtbaar. Ik geniet van de belangstelling en aanmoediging die ik krijg. En van de gesprekjes die ontstaan. Wat een verscheidenheid aan mensen woont hier. En hoe mooi is het om te beseffen dat we samen één gemeenschap vormen, zoals de stukjes van de puzzel één geheel vormen.
Na een paar maanden is de puzzel af. Een foto en de tekst van Marieke komen in de Belmontenbelangen, onze nieuwsbrief.
Geweldig!
Wat een mooi en warm initiatief.
Dank je voor het delen hiervan.
Chapeau Justine dat je je door de puzzel hebt laat inspireren en vervolgens zoveel verbinding teweeg hebt weten te brengen, zowel letterlijk als figuurlijk.
En door dat ene stukje op die ene zondagmiddag te leggen, hebben we zelf ook de vreugde van verbinding ervaren. Liefs van Huib en Iet
Mooi , Justine , hoe je verbinding zoekt met de mensen die dichtbij je wonen …..
Die puzzel is een goed initiatief om te letterlijk te werken naar verbinding , middels doe puzzel !